दारी ग्याङको पहलमा कालजारका बिरामीलाई सहयोग
दारी ग्याङको पहलमा कालजारका बिरामीलाई सहयोग
— दिनेश बोहोरा, १७ बैशाख २०७७, धनगढी।
दार्चुला, मालिकार्जुन गाउँपालिकाका गम्बु बादी १४ दिनको उपचार पछि आज डिस्चार्ज भइ घर फर्किएका छन्। लकडाउनको बेला अचानक बिरामी भएका उनलाई दार्चुलाबाट कालाजार भएकोले थप उपचारका लागि जिल्ला अस्पताल दार्चुलाले सेती प्रादेशिक अस्पताल धनगढी रिफर गरेको थियो । निम्न आर्थिक स्थिति भएका गम्बु बादी लकडाउनकै समयमा थप उपचारका लागि धनगढी पुग्न भने सहज थिएन । तर उनको अवस्था बुझेर स्थानीय सरकार मालिकार्जुन गाउँपालिकाले उनलाई धनगढी सम्म पुग्न एम्बुलेन्सको व्यवस्था गरिदिए पछि उनी थप उपचारका लागि धनगढी आए ।
उपचार चलिरहेककै थियो। केही दिनमै उनले ल्याएको पैसा पनि सकिन थाल्यो। औषधी किन्न समेत रकमको अभाव भएको कुरा दारी ग्याङ धनगढीका सदस्य सुरेश धामीसंग उनले सुनाए पछि; दारी ग्याङ धनगढीको सहकार्यमा दिपक फार्मेसीका संचालक दिपक भण्डारीले आवश्यक औषधि सहयोग गरे । दारी ग्याङको पहलमा नि:शुल्क औषधी र रगतको लागि धनगढी उपमहानगरपालिका र रक्तसञ्चार केन्द्र धनगढीबाट सहयोग जुट्यो । दारी ग्याङ धनगढीका शुभेच्छुक मालिकार्जुन गाउँपालिकाका मनकारी व्यक्ति महेश धामीबाट उपचार खर्चको लागि सहयोग स्वरुप पाँच हजार रुपैया प्राप्त भयो । जसले गर्दा कुरुवा र विरामीको सामान्य खाना र औषधी खर्च गर्नमा सहज भयो ।
१४ दिनको उपचारपछि उनको स्वास्थ्यमा सुधार पश्चात सेती प्रार्देशिक अस्पतालबाट मंगलबार डिस्चार्ज गरिएको हो । मालिकार्जुन गाउँपालिका र श्याम सिंह सामान्तको सहकार्यमा सवारी साधनको व्यवस्था गरि मंगलबार नै उनलाइ धनगढी बाट दार्चुलाको पठाइएको छ ।
More Articles
बसन्तको दारी साहित्य
मेरो नाम बसन्त अधिकारी । उमेर ४२ बर्ष । स्थायी बसोबास, बिराटनगर ।आनन्द हरेक मानिसको सबैभन्दा ठूलो खोजी हो । यो आनन्दका लागि कोही संगीतमा जीवन खोज्छन्, कोही गायनमा, कोही कलामा र कोही साहित्यमा ।म भने दाह्रीमा आफ्नो आनन्द खोज्ने गर्दछु । म १६ वर्षको हुँदादेखि मेरा दाह्री जुँगा पलाउन थालेका हुन् तर २० वर्षको उमेरदेखि मैले यस भित्रको कला देख्न थालेको हुँ ।
विवाह र दारी मनाेभावना
दारी पाल्ने रहर यस्ताे भयाे कि दारी नआएको गालामा ब्लेड पनि लगाईयाे । उमेरसङै बिस्तारै गाला भरी झपक्कै दारी पलाए । किन किन जस्ले जे भनेपनि दारी काट्न मनै गर्दैनथ्याे । कति भनाई सहे कति... घरमा त बेला बेलामा भन्थे नै, आफन्तले भेट्नै नहुने.. किन पाल्या याे दारी? कति लामाे दारी याे हाे ? किन पाल्या बाबु ?
लकडाउन डायरी: तलाउ जस्तो जिन्दगी कहिले बग्ला!
विश्वका २ सयभन्दा बढी देश आज कोरोना भाईरसको त्राससँगै लकडाउनमा छन् । करोडौं संख्यामा मान्छे आफ्नो घरभित्रै बस्नु परेको छ अनि यो बाध्यता पनि हो। लकडाउन बाहेक अरु कुनै विकल्प नै छैन यो रोगसँग लड्नका लागि । बस छ त केबल घरभित्रै सुरक्षित बस्ने उपाय। आँखाले देख्न नसकिने यो जीवाणुसँग संसार थर्कमान भएको छ । मुसासरी मानव प्राणी दुला दुलामा लुक्न विवश छ।
“आमा प्रति समर्पित” – To All The Mothers
आमाको व्याख्या गर्न लाखौं शब्द कोरे पनि आमा शब्द आफैंमा सम्पन्न छ अर्थात परिपूर्ण छ।आमाको गरिमा जिवन्त छ। आमाको सम्मानका लागि जति शब्द कोरिए पनि आमा शब्दका अगाडी ति सवै शब्द फिक्का हुन्छन्। भन्ने जान्दा जान्दै पनि केही शब्द कोर्ने दुस्साहस गर्दै छु।हरेक बर्ष वैशाख कृष्णपक्षको औँसी तिथिलाइ हिन्दू संस्कृतिमा आमाको मुख हेर्ने दिनका रूपमा मनाउने गरिन्छ।
आमा भन्नुहुन्छ : “कहिल्यै हार नखानु” | Mother says: “Never give up.”
२०२६ साल भाद्र २६ गते जन्मिएर आज ३ सन्तानकी आमा हुन सफल मेरी प्यारी आमालाई सर्बप्रथम त हार्दिक बधाई । संस्कृतमा माता शब्द अत्यन्त निकै सम्मानका साथ प्रयोग गरिन्छ । कतै लडियो वा ठक्कर लाग्यो भने हाम्रो मुखबाट सर्बप्रथम ऐया आमा भन्ने वाक्यांश निस्किहाल्छ । कुनै अप्ठ्यारो परिस्थिति आईलाग्यो भने पनि हाम्रो मुखबाट आमा शब्द नै निस्किहाल्छ ।
कविता : “मेरा दारी”
हिउँद बर्षा नभनी रात बिहान नगनी पन्ध्र वर्षकै उमेरदेखि अनुहारमै टाँसिएका सुख अनि दु:खमा संगी बनी गाँसिएका मेरा जीउका पौष्टिक पदार्थ खाएर अलि अलि भएको बोसो आफैंतिर लाएर सुन्दरता वा कुरुपता जे जस्तो गराएका भए पनि तीन सय साठी घण्टा मेरो सुख दु:खका साथी र साक्षी बनेका ए मेरा तील चामले दारीका रौंहरू!